فرش در دکوراسیون خانه ایرانی

فرش و قالی، در دکوراسیون خانه، به خصوص در خانه ما ایرانی ها حرف اول را می زند. اما انتخاب فرش مناسب فقط منحصر به رنگ و طرح آن نیست. باید بدانید فرشی که می خرید را کجا و چگونه پهن کنید.

فرش می تواند به عنوان عنصری که در خانه ایرانی ها نقش پررنگی دارد، موضوعی جذاب باشد، چراکه به نوعی نماینده هویت ایرانی در خانه های ماست؛ به همین خاطر می خواهیم نگاهی گذرا به فرش و نحوه به کارگیری آن در معماری داخلی، تاثیرش در چیدمان فضاهای خانه و هم چنین استفاده از نقوش آن بیندازیم.
ابتدا بد نیست بدانیم که هر فضایی در معماری داخلی به کمک عناصر ساختاری مثل دیوار، کف و سقف شکل گرفته و با ایجاد یک محدوده مشخص تعریف می شود. بعد از شکل گیری فضاها باید پوشش نهایی را با توجه به شخصیت فضا و نیاز آن انتخاب نمائیم؛ مثلا در مورد خانه، با توجه به حس صمیمیت که یکی از نیازهای آن است مصالحی با همین ویژگی را برای پوشش نهایی آن برمی گزینیم تا این کیفیت را به فضا تزریق کند؛ برای مثال انتخاب کفپوش پارکت چوبی که به نوعی احساس گرما و صمیمیت القا می کند، می تواند گزینه خوبی به حساب آید.


پوشش نهایی کف، آخرین لایه ساختاری آن به حساب می آید. توجه داشته باشیم که از مهم ترین خصوصیات پوشش کف، دوام آن در مقابل ضربه و جابه جایی اسباب و اثاثیه، سهولت نگهداری، راحتی زیر پا و گرمی کف (واقعی و بصری) است.

 

کارکردهای فرش

فرش در چیدمان فضای داخلی می تواند به عنوان عنصر سازمان بخش و نظم دهنده، پوشش کف، نقطه کانونی (Focal Point) و یا عنصر تزئینی به عنوان تابلو فرش مورد استفاده قرار گیرد. می توانیم از آن به عنوان عاملی برای تفکیک فضاهایی مثل نشیمن و غذاخوری از هم استفاده نماییم. نقوش فرش می تواند در طراحی لوازم تزئینی، مبلمان، دکوراسیون، طرح و جزئیات معماری داخلی مفید واقع شود.

فرش و فضای داخلی

فرش می تواند کف را به عنصر عمده فضا تبدیل کند. هم چنین طرح های جهت دار فرش می توانند به اندازه ظاهری کف از راه کوچک یا بزرگ تر جلوه دادن یکی از ابعاد آن تاثیر بگذارند. فرش ها تکه های مجزایی از پوشش کف هستند که اغلب با حاشیه های زیبا و اندازه استاندارد بافته شده و برای پوشاندن تمام کف اتاق به کار نمی روند. پس از اینکه فضایی تعریف شد و فرش مصالح کف انجام شد، نوبت به آن می رسد که نسبت به چیدمان لوازم و اثاثیه مرتبط با دکوراسیون داخلی خانه اقدام کنیم.


مبلمان و میزها، آکسسوار (تابلو ها، آباژور و... )، آینه و کنسول و... برخی از مهم ترین عناصری هستند که در خانه های ما وجود دارند، اما برای چیدمان آنها در کنار هم به یک عنصر نظام بخش نیاز داریم تا بتواند همه عناصر را به بهترین شکل سازمان دهی کرده، ما را از سردرگمی نجات داده و انتظام فضایی را در خانه ما حکم فرما نماید. یکی از مهم ترین عناصری که می تواند در این زمینه به ما کمک کند تا چیدمان مطلوبی داشته باشیم، فرش است.


تناسب فرش، مبلمان و عناصر دکوراتیو مورد استفاده در فضا از اولین نکاتی است که باید در چیدمان خانه به آن توجه شود؛ برای نمونه بهتر است در سبک مدرن با مبلمان ساده و بدون تزئینات از فرش هایی با حال و هوای مدرن استفاده شود که از آن ها با عنوان فرش مدرن یاد می شود. در سبک روستیک که حال و هوای روستایی دارد از فرش هایی با نقشه های ساده مانند گلیم و جاجیم و در سبک کلاسیک از فرش هایی با نقشه های اصیل و سنتی مانند فرش هایی با نقشه های ایرانی استفاده کنیم.


نکته بسیار مهم دیگری که باید مورد توجه قرار بگیرد هماهنگی فرش، رنگ دیوارها، پرده ها و مبلمان با یکدیگر است. همانطور که در تصویر مشاهده می کنید تمامی این عناصر با یکدیگر هماهنگ بوده و یک هارمونی جذاب و دل فریبی را ایجاد کرده است.

حوزه قرارگیری فرش
 

اتاق خواب: هر صبحی که از خواب برمی خیزید، نخستین جایی که پایتان را می گذارید باید با یک کف پوش مناسب، گرم و نرم پوشیده شده باشد، پس با توجه به ابعاد اتاق و سایز تخت (دونفره کینگ سایز، دونفره میدل سایز و یا یک نفره) نسبت به انتخاب فرش اقدام نمایید. دقت کنید که باید تمام یا بخش اعظم فرش به صورتی که در تصویر نشان داده شده است زیر تخت قرار بگیرد. از فرش های گرد یا کوچک که بخشی از فضای پایین تخت را اشغال می نماید، استفاده نکنید.


غذاخوری:فرش را طوری زیر میز غذاخوری قراری دهید که پایه های صندلی در هنگام عقب آمدن حتما روی آن قرار بگیرد. دقت کنید ابعاد و شکل فرش باید متناسب با ابعاد میز غذاخوری باشد و زمانی که زیر میز قرار می گیرد پنهان نگردد. از آنجایی که میز غذاخوری بخش مرکزی فرش را پوشش می دهد، دقت کنید که فرش به اندازه ای بزرگ باشد که الگو و بافت آن در اطراف میز غذاخوری دیده شود.


نشیمن: بهتر است در اتاق نشیمن، فرش را طوری قرار دهید که مبلمان به طور کامل بر روی آن بنشیند. این امر موجب می شود که همه اجزای مبلمان اتاق مانند یک گروه عمل کرده و متحد به نظر برسند. حالت دیگر این است که حداقل پایه جلویی مبلمان روی فرش قرار بگیرد. در این حالت هم چنان توجه به سمت مرکز اتاق خواهد بود. غیرمعمول ترین حالت هم این است که پایه تمام اجزا مبلمان( کاناپه، مبل تک و میز کناری) خارج از فرش باشد. این نوع سازماندهی برای آپارتمان های کوچک ایده آل است. اگر می خواهید این حالت را امتحان کنید مطمئن شوید که طول فرش با کاناپه برابر است، همین طور مبلمان را نزدیک فرش قرار دهید تا حس اتحاد هم چنان پابرجا بماند.

منبع: نمناک